(81) பகவத் கீதை கொலை செய்யத் தூண்டிய நூலா?

அப்பாவி அர்ஜுனனைத் தூண்டிவிட்டுக் கொலைகளைச் செய்ய கிருஷ்ணன் தூண்டினான். பகவத் கீதை என்பதே கொலை செய்யத் தூண்டுகின்ற கொலைகார நூல்! மிக மோசமான வழிகாட்டுதலைச் செய்கின்ற ஒரு கொலைநூல் பகவத்கீதை! உறவினர்களையே கொலைசெய்யத் தூண்டுகின்ற வழிகாட்டுதல்கள்தான் உண்மையான உளவியலா? என்பது கீதையின்மீது கடவுள் மறுப்பாளர்கள் வைக்கிற பிரதான குற்றச்சாட்டுகளில் முக்கியமான குற்றச்சாட்டு!

துரியோதனனின் தாழ்வுமனப்பான்மையே மஹாபாரத யுத்தத்திற்கு அடிநாதம். எல்லாமும் இருந்தும் இந்திரன் பொறாமைப்படும் பட்டாடைகள், அரண்மனை, சொன்னதைச் செய்ய காத்திருக்கும் ஆட்கள், அமைச்சர்கள், ஆட்சி செய்ய நாடு என அனைத்தும் இருந்தும் துரியோதனன் பாண்டவர்களிடம்தான் அனைத்தும் இருப்பதாக எண்ணிப் பொறாமைப்பட்டு தாழ்வுமனப்பான்மையிலேயே காலத்தைக்கழித்து கொடூரமான பாரதப்போருக்கு வித்திட்டவன்.

தாழ்வுமனப்பான்மையின் அழிக்கும் சக்தி அவ்வளவுக்கும் வீரியம் மிக்கது. தேசத்தின் தலைமை, ஆட்சியின் தலைமை பல ஆயிரக்கணக்கான கோடிகள் மதிப்புக்குச் சொத்துக்கள் வசதிகள் மத்தியில் மாநிலத்தில் ஆட்சி அதிகாரம் என்று அனைத்தும் கிட்டியும் தாழ்வுமனப்பான்மைக் குவளையில் இருக்கும் தவளையாய் திருக்குவளையின் நலிந்த பிரிவினன் என்று பேசி கடமையைச் செவ்வனே!? ஆற்றுவதை ஆற்றாமையோடு காணக்கிடைக்கிறது இன்றைக்கும். ஆட்சி செய்ய அரியணை,சிம்மாசனமே கிடைத்தாலும் தாழ்வுமனப்பான்மை என்கிற நோய் அந்த அரியணையில் கம்பீரமாக அமர்ந்து நல்லாட்சி செய்ய விடாது! அரியணையில் கூட குத்தவைத்த நிலையில் அமர்ந்து ஆட்சி செய்வதில் என்ன பிரயோஜனம்?

துரியோதனன் அப்படியாக மனம் முழுக்க தாழ்வுமனப்பான்மையோடு வாழ்நாள் முழுதும் வாழ்ந்தவன்! திறன் இருந்தும் தாழ்வுமனப்பான்மையால் காமம், மோகம்,குரோதம் எனத் தவறான வழி நடந்து தானும் அழிந்து தன்னைச் சுற்றியிருந்தவர்களையும் அழிந்து போக வைத்தவன்!

போரின் ஆரம்பத்தில் அர்ஜூனன் தேரை களத்தின் நடுவே சென்று எதிர் தரப்பிலிருக்கும் அனைவரையும் யார்யாரை போரிட்டு அழிக்கலாம் என்பதைப் பார்க்கும் படியாக நிறுத்தும்படி தனது சாரதியான கிருஷ்ணனைப் பணிக்கிறான்.

துரியோதனன் மிருகம் மாதிரியான மனோநிலை கொண்டவன் எனவே அவனுக்கு என்றுமே புத்தி வேலை செய்யவில்லை "இன்ஸ்டிங்ட்ஸ்" என்கிற உணர்வுகள் உந்தி வழிநடத்த நடப்பவன் எனவே துரியோதனனுக்குக் யாரோடு போரிடுகிறோம் யாரெல்லாம் போரிலே செத்து மடிவார்கள் என்கிற சிந்தனையுமில்லை எனவே துரியோதனனுக்குக் குழப்பமில்லை!

கிருஷ்ணன் பகவான் எந்தச்செயலோடும் தன்னை ஒட்டிக்கொண்டு அதனால் வருத்தப்படும் ஜீவனில்லை. தெய்வத்துக்கு எல்லாம் தெரிந்திருப்பதால் கிருஷ்ணனுக்கு எந்தக் குழப்பமுமில்லை!

அர்ஜுனன் மிருகமும் இல்லை, தெய்வமுமில்லை. இடைப்பட்ட நிலையான மனிதன். எனவே எதிரேநிற்கும் தாத்தா பீஷ்மர், குரு துரோணர், நண்பர்கள், சுற்றத்தார் என்று இருப்பதைக்கண்டு குழப்பமடைகிறான். நான் ஏன் போரிடவேண்டும்? போரிட்டால் இவர்களை எல்லாம் நான் இழந்து விடுவேன். இவர்களை எல்லாம் இழந்துவிட்ட வாழ்க்கை எனக்கு ஒரு வாழ்க்கையா? இல்லை எனவெ போரே வேண்டாம் என வில்லையும் அம்பையும் கீழே போட்டுவிட்டு போர்வேண்டாம் என்கிற "அஹிம்சை" பேசுகிறான்!

அர்ஜூனனின் இச்செயல் அஹிம்சை அல்ல. தான் என்கிற சுயநலம்! அர்ஜுனன் இருந்த இடத்தில் ஒரு புத்தரோ, மஹாவீரரோ இருந்திருந்தால் பகவத் கீதையின் அவசியம் ஏற்பட்டிருக்காது. புத்தரும் மஹாவீரரும் எதிரிலே எவர் நின்றிருந்தாலும் போரிடமாட்டார்கள். அர்ஜூனன் அவனது வாழ்க்கைக்குச் சுகம் தரும் நபர்கள் இருந்ததால் போரிட "தான்" "எனது" என்பதிலிருந்து தோன்றிய மமதையினால் விளைந்த சுயநல "அஹிம்சை" பேசினான். பீஷ்மர், துரோணர், அவனது நண்பர்கள் இல்லையெனில் அர்ஜூனன் அஹிம்சை பேசியிருக்க மாட்டான்!

இன்றைக்கு பகுத்தறிவு நடுநிலைமை என்பது தனது கட்சிக்காரனுக்கு ஒரு நியதி அடுத்தவனுக்கு வேறு நியதி என்று பகுத்தறிவோடு நிர்ணயிக்கப்பட்ட மாதிரியானது அல்ல! செயலின் தன்மையை மட்டுமே பார்த்து நிலைப்பாடு எடுப்பது, செயலைச் செய்தவரை வைத்து எடுக்கப்படுவது நடுநிலைமை ஆகாது அது சார்புநிலை favoritism, Nepotism ஆகும்.

கிருஷ்ணன் பகுத்தறிவுக் கட்சி நடத்தவில்லை. நீதியை நிலைநாட்ட வந்ததால் நடுநிலைமையோடு இருந்தவன் பகவான் கிருஷ்ணன். துரியோதனனை மகிழ்விக்க துரியோதனது தரப்பிலிருந்த பீஷ்மர்தான் முதலில் சங்கை ஒலித்து சவாலை விடுத்தவர். பதிலுக்குச் சவாலை ஏற்று கிருஷ்ணனின் பாஞ்சன்யம் ஒலித்தது!

பகவானின் தெய்வ அனுக்கிரஹம் இருந்ததால் 7 அக்குரோனி (பட்டாலியன்) சேனைகளுடன் எண்ணிக்கையில் குறைந்த பாண்டவர்கள், 11 அக்குரோனி (பட்டாலியன்) எண்ணிக்கையில் கூடிய தாழ்வுமனப்பான்மை கொண்ட தலைமையான துரியோதனது கௌரவர்கள் போரிலே வெல்லமுடியாமல் தோற்றுப்போனார்கள்!

கிருஷ்ணன் பலமுறை நீதியை நிலைநாட்ட கௌரவர்களிடம் தூது போனபோது நியாயமாக நேர்மையாக நடுநிலைமையோடு துரியோதனன் நடந்திருந்தால் போரே நடந்திருக்காது!

ஆக கிருஷ்ணன் போர் என்று வந்த நிலையில் போர்க்களத்தில் தான் பீஷ்மரைக் கொன்றுவிட்டால் தன்னைப் புகழ, தனது வில் வித்தையைப் பாராட்ட தாத்தா இருக்க மாட்டாரே என்கிற எண்ணத்தாலும், தனக்கு வில்வித்தை கற்றுத்தந்த குரு அம்பு மாரி பொழிந்த சாகசத்தைக் கண்டுமகிழ்ந்ததைக் களிப்போடு கூறி தட்டிக்கொடுத்துப் பாராட்ட இருக்கமாட்டார் என்கிற சுயநல் எண்ணத்தாலும், போரை நிறுத்திவிட்டால் அர்ஜுனன் மிகநல்லவன் என்று நண்பர்கள் சுற்றத்தார் பாராட்டுவார்கள் என்கிற சுயநல உந்துதலாலும் குழம்பிக் கடமையை நிறைவேற்ற மறுத்த அர்ஜுனனை பகவான் கிருஷ்ணர் தெளிவுபடுத்திக் கடமையைச் செய்ய உரைத்ததே பகவத் கீதை!

"எனவே பகவத்கீதையைக் கொலைநூல் என்கிற பகுத்தறிவுப்பார்வை நடுநிலமையோடு கடமையாற்றுதல் என்கின்ற உயரிய தத்துவத்தைக் கொலை செய்வதற்கு ஒப்பாகும்!"

அன்புடன்,

ஹரிஹரன்