(91) வர்ணாஸ்ரம வர்ணனை & பகுத்தறிவு சுயமரியாதை

பிராமணன் தலையினின்று தோன்றியவன், ஷத்திரியன் மார்பினின்று தோன்றியவன், வைசியன் தொடையினின்று தோன்றியவன், சூத்திரன் கால் பாதத்தினின்று தோன்றியவன் என்பதாக விஸ்வரூப நாராயணனை வர்ணிக்கிறதை வைத்து தமிழகத்தில் சுயமரியாதை இயக்கங்கள் பகுத்தறிவோடு கும்மியடித்த மாதிரி எவரும் அடித்திருக்க முடியாது!

பிராமணன், ஷத்திரியன்,வைசியன் என இவர்களெல்லாம் தலை, மார்பு, தொடையில் இருந்து தோன்றியதால் கூடுதல் சிறப்பு என்றும் சூத்திரன் கால்பாதத்தில் இருந்து தோன்றியதால் இழுக்கு என்றும் என்னவெல்லாம் பேசக்கூடாதோ அவ்வளவுக்கு நாகூசும் அளவுக்குப் பகுத்தறிவு,சுயமரியாதை, இறைவன் இல்லை எனும் இயக்கங்கள் தமிழகத்தில் பேசியாச்சு!

இந்துமதத்தில் இருப்போர் இறைவன் திருவுருவங்களை வழிபடும் போது இறைவனின் பாதங்களைத் தொட்டுத்தான் வணங்குவார்கள். அதுதான் பாரம்பர்யம். பெருமாள் கோவிலில் பக்தர்களுக்கு தலைமீது வைக்கப்படும் சடாரி எனும் கிரீடத்தின் மீது பெருமாளின் பாதங்கள் தான் இருக்கும்.

வீட்டில் பெரியோர்களிடம் ஆசிர்வாதம் வாங்கும் போதும் நெடுஞ்சாண் கிடையாக விழுந்து அவர்கள் கால் பாதங்களைத் தொட்டு வணங்கித்தான் ஆசிர்வாதம் பெறுவது இந்து மதப் பாரம்பர்யம். காரணம் அவர்கள் தங்கள் கால் பாதங்கள் தேய ஓடியாடி உழைத்து குடும்பத்தினரைத் தாங்கி நிற்பதால், அவர்கள் முன் நாம் "தான்" என்கிற ஈகோ விடுத்து
விழுந்து வணங்கிச் செய்யும் பணிவு, மரியாதை வெளிப்படுத்தும் விதமான செயல்.


இவ்வளவு என்ன பிராமணன், ஷத்திரியன், வைசியன், சூத்திரன் என இவர்கள் எவரும் உயிர்துறந்தால் இறைவன் அடி சேர்ந்தார் என்றுதான் சொல்வது இந்துப் பாரம்பரியம்.

சமூகத்தில் உள்ள சூத்திரன் என்கிற வகுப்பினர் அவர்களது உடல் உழைப்பால் சமூகத்தினைத் தாங்குகிறவர்கள். அப்படிச் சமூகத்தினைத் தாங்குபவர்க்ளுக்குச் செய்கின்ற மரியாதையாக, சமூகத்தின் இதர பிரிவினராகிய பிராமணன், ஷத்திரியன், வைசியன் என்கிற அனைவரும் தொட்டு, வழிபடும் விஸ்வரூப நாரயண ரூபத்தின் பாதங்களாக வர்ணித்த வர்ணாசிரம வருணனை என்பது தாங்கிநிற்கும் பாதங்களுக்குத் தரப்பட்ட மரியாதை, கூடுதல் பெருமையே அன்றி இழுக்கு எப்படி?


ஆக வர்ணாசிரம வருணனையாக இன்னின்ன பாகங்களில் இருந்து இன்னின்னவர் தோன்றினார் என்பது முதலில் வருணனையாகப் பார்க்கவேண்டும். இரண்டாவது கால்பாதம் என்பது இருப்பதிலேயே உயர்வானதன்றி இழிவானதல்ல!

கடவுள் இல்லை இல்லை இல்லவே இல்லை... கடவுளை நம்புகிறவன் காட்டுமிராண்டி என்கிற தெய்வமறுப்புக் கொள்கையோடு வர்ணாசிரமத்தினை அணுகும்போது அடிப்படை அறிவும் செயலிழந்து முட்டாளாகிறான்... காட்டுமிராண்டியே பரவாயில்லை என்கிற அளவுக்கு வெறுப்பும் மூர்க்கமும் கட்டவிழ்ப்பு என்கிற வெறியில் நாகரீகம் கட்டவிழ்ந்து போகிறது!

வர்ணாசிரமம் வகுப்புபேதம் பாரட்டிச் சொல்லப்பட்டதல்ல. சமூகம் பகுக்கப்படும் விதங்கள் நான்கு என்பதே வர்ணாசிரமம். அரசில் நிர்வாகத்தில் கூட கிளாஸ் 1, கிளாஸ்2, கிளாஸ்3 கிளாஸ்4 என்று நான்காக நிர்வாகம் பகுக்கப்பட்டே ஆகவேண்டும்.

நமது பகுத்தறிவு, சுயமரியாதைச் சிந்தனையோடு இருப்பவர்கள், கிளாஸ் 4 வேலையில் இருப்பவர் நாட்டின் ஜனாதிபதியின் செயல்பாடு எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லத்தெரிந்த பகுத்தறிவு தனது வேலையில் தான் எப்படி இருந்து செயல்பட வேண்டும் என்பதை அறிந்து கொள்ளாமலே ரிடையர் ஆகியும் விடுகிறார்!

கிளாஸ்4 வேலையில் இருப்பவர் ஜனாதிபதியாகக்கூடாது என்பதில்லை! ஜனாதிபதியாக கிளாஸ்4 சிந்தனை எந்தவிதத்திலும் உதவப் போவதில்லை. அப்படியே கிளாஸ்4 சிந்தனையோடு இருக்கும் அரசியல் வாதிகள் நாட்டின் தலைமை ஏற்றால் என்ன ஆகும் என்பதற்கு இந்திய அரசியல் இன்றைக்கு இருக்கும் சூழலினை விட பொருத்தமான உதாரணம் கிடையாது!

வாழ்க ஒழிக கூப்பாடுகள் மட்டும் சமத்துவத்தினை சமூகத்தில் ஏற்படுத்தாது. சமநிலையான சமூகம் என்பது ஜனாதிபதியும் கக்கூஸ்கழுவும் நபரும் தனிவாழ்க்கையில் சமம் என்று கருதிப் பழகும் மனோபாவம் எல்லோரிடமும் வருவது!

தமிழகத்தின் தலையாய மூத்த,சுயமரியாதைச் சிங்கம், பகுத்தறிவுப்புயல், கருணாநிதியை பத்திரிக்கையாளர்கள் மிஸ்டர் கருணாநிதி என்று விளித்துக் கேள்விகேட்டால் தமிழகத்தின் முதல்வரை பெயர்சொல்லி அழைக்கும் நிலைக்கு ஆளாகிவிட்டதே என்று கடுப்போடு கருத்து தெரிவித்தவர் தலைமையில் சமத்துவபுரம், சமூகநீதி, வர்ணாசிரம எதிர்ப்பு என்கிற பிழைப்புவாதம் சுயநலக் கொள்கையில் இருப்பவர்கள், வழி நடப்பவர்கள், இந்துமத வர்ணாசிரமம் என்றதும் கூடுதல் சிரமத்துடன் சாணியடிக்க ஓடி வருபவர்கள் பொது அறிவை சிறிது பயன்படுத்தினாலே இந்துமத வேதத்தில் வர்ணாசிரமம் என்பது என்ன சொல்கிறது, வர்ணாசிரம வர்ணனையில் விஷ்ணுவின் அங்கங்களாக வர்ணிக்கப்பட்டதின் உள்ள மேன்மையான அர்த்தம் என்பது எளிதில் விளங்கும்!

இந்து வேதநெறி வாழ்வியல் நெறி அப்பழுககற்றது! காலங்கள் தாண்டி நிற்கும் நேர்மையான தத்துவங்களை அறிவியல் நோக்கோடு தினசரி வாழ்வியலின் அங்கமாக்கிய எவர்க்ரீன், எவர்மாடர்ன் சமூக வாழ்க்கை நெறி!

சுயமரியாதை, பகுத்தறிவு இறைவன் இல்லை என்று சமூகவியல் பேசும் இயங்கங்களின் அடிப்படையே சுயநலம், பிழைப்புவாதம். இது எப்போதுமே குறுக்குவழிச் சிந்தனையே அன்றி நேர்மையான தத்துவங்கள் என்று எதுவுமே இதில் கிடையாது!

இனியானும் வர்ணாசிரமம், வர்ணாசிரம வருணனை இவைகளின் பொருள் அறிய பொதுஅறிவினைப் பயன்படுத்துவீர்களாக!

அன்புடன்,

ஹரிஹரன்